"Cień człowieka"

Zamknięta w metalowej skrzynce
Nie czuje ciepła, ani chłodu
Zamknięta i schowana przed światem
Nie widze światła
W tych ciemnościach nie widze samej siebie
Nie wiem czy dobrze postępuje
Czemu??
Czemu tak się dzieje, że nic nie wiem
Nic nie czuje...
Obojętność rodzi się we mnie
Agresja do świata,
to jest lepsze od adrenaliny
Głodze się i nie widze świata
jakim powinieneś być Ty
Zanikam przytłoczona rzeczywistością
Zanikam w cieniu własnej osobowości
Skąd miałam wiedzieć , że kochałeś
Są łzy, cały ocean niewinnych łez
Wyciskasz ze mnie łzy jak z gąbki wodę
Powiedz mi: czemu??
Czemu kochasz mnie ?
Jestem cieniem człowieka,
nie jestem już nawet człowiekiem upadłym
Nie kochaj mnie
Nie zasługuje na to
Nie słuchaj mojego ciała
Nie słuchaj żadnych gestów
Nie jestem warta żadnych ludzkich uczuć
Zobojętniała na wszystko trace myśli,
które trudno pozbierać w coś co
stanowiłoby całość
Sny przerażają jeszcze bardziej od normalnego świata
Szklana otoka ciała sprawia mi jedynie ból...